De Stadsjutters welcome you to our adult playground, a realm of creativity and wildness. Dive into a day of art and music, exploring childhood trauma through imagination, catharsis, and celebration. Join us in rediscovering the joy of play. Dress up, dance, and set your inner child free!
MUSIC 13.45 – 14.25 – Consensual Peggy 15.15 – 15.45 – ETTA 16.45 – 17.25 – Ontaard 20.30 – 21.30 – Painkiller Party 21.30 – 23.30 – Cruise Control
EXPO 12:00 – 21:00 Annemiek Schravesande, Charlotte Nicole Victoria, Daantje Bons, Emma Riethorst, Etta HarBar, House of Daan, Tjarco Design and Vlekks.
This exhibition and musical adventure is part of the U? festival and curated by de Stadsjutters.
This is a free event. If you want to support the artists, donations are very welcome.
We hebben weer een aantal mijlpalen bereikt sinds de vorige update.
Ten eerste hebben we eind februari ons hoogste punt bereikt. Ruud kwam met zijn kraan om ons hierbij te helpen en dankzij een aantal fanatieke vrijwilligers hadden we in een paar uur tijd alle spanten van de Romneyloods staan.
Volgens traditie hebben we een vlag uitgehangen en bier gedronken. Dit heet oorspronkelijk pannenbier, omdat daarna de dakpannen op het dak kunnen. In ons geval was dat dus golfplatenbier.
Om het dak dicht te krijgen hadden we voor twee weken een hoogwerker gehuurd, en omdat we die ten volste wilden benutten hebben we kei- en keihard gewerkt, zeven dagen per week, soms wel twaalf uur per dag.
We hebben een dubbele daklaag gemaakt met isolatie ertussen. De oude golfplaten van de loods hebben we als eerste bevestigd, daarop hebben we balken bevestigd met glaswol ertussen en deze laag hebben we afgesloten met een partij goede kwaliteit golfplaten.
Een paar dagen voordat we de hoogwerker in moesten leveren begon het weer om te slaan en zou het gaan regenen. De isolatie lag open en bloot op het dak en mocht beslist niet nat worden, dus het was een race tegen de klok om het dak dicht te krijgen. In de schemering hebben we de laatste plaatjes nog vastgeschroefd terwijl de eerste druppels al uit de lucht vielen. We hebben keihard moeten knallen, maar het is gelukt: het dak zit erop!
Net toen we onze eerste vrije dag hadden werden er windstoten voorspeld tussen de 70 en 80 km/u met uitschieters naar 90 km/u. Dat was natuurlijk wel even spannend, maar we hadden alle spanbanden die we konden vinden in de loods gehangen om het dak in vorm te houden. Gelukkig heeft het de stormproef doorstaan.
Nu het dak dicht zit zijn de wanden en de gevels aan de beurt. Voor de zij- en achtergevel gebruiken we de sandwichpanelen van een kantoor in Harderwijk wat we vorig jaar hebben afgebroken. Dat is makkelijk om snel grote oppervlaktes mee dicht te maken en goed isolerend. Het is wel erg lelijk, dus we gaan er nog wel iets moois van maken.
Voor de voorgevel gebruiken we het hout dat oorspronkelijk uit de gevels van de Romneyloods komt. We hebben al het hout ontspijkerd, alle rotte delen eraf gezaagd en van alle goede planken die over zijn puzzelen we de voorgevel dicht. Uiteindelijk willen we meer ramen in de gevel plaatsen, maar de prioriteit is nu om de loods dicht te hebben zodat we erin aan de slag kunnen. We gaan nu voor de post-apocalyptische look: een verweerde gevel vol gaten en straks ook helemaal begroeid met planten. Laat die zombie-apocalypse maar komen, wij hebben ons hoofdkwartier al!
Wij hadden een aantal goede voornemens voor 2021, waaronder:
Een fantastische plek maken van de HavenPuin en hier vervolgens hele vette dingen bouwen
Jullie beter op de hoogte houden van ons eerste goede voornemen.
Zoals jullie gemerkt hebben is ons tweede voornemen nog niet zo goed gelukt, maar het is nooit te laat voor verbetering: dus hierbij een verslag van de bouw tot nu toe.
Het begin
Het verhaal van de Stadsjutters begint in mei 2019, waarin we voor het eerst als groep bij elkaar komen en besluiten om samen een werkplaats te gaan bouwen. In september 2019 breken we een oude Romneyloods af in Moerdijk, die de basis vormt van onze bouwplannen.
Silvia schildert een bord voor op het afvalscheidingsstation.
Begin 2020 zijn een aantal Stadsjutters bouwtekeningen aan het maken terwijl anderen zich bezighouden met de financiering, de organisatie en het verzamelen van materiaal. Op 20 april wordt vereniging de Stadsjutters opgericht en in mei tekenen we samen met de Plaatsmaker de intentieverklaring voor de huur van een kavel in de Haventuin. Een maand later werpt onze fondsenwerving de eerste vruchten af wanneer we een toezegging krijgen voor financiering van Stichting Elise Mathilde Fonds.
Emma en Annemiek tekenen de intentieverklaring met de Plaatsmaker
Wat een gedoe…
In juli krijgen we onze bouwvergunning en eind augustus gaan we eindelijk van start met de bouw van de HavenPuin. Dit is bijna een jaar later dan we in eerste instantie hadden gedacht, optimisten die we waren! We zijn allemaal gewend om te bouwen met wat we vinden en gaanderweg een plan te vormen. Niet lullen maar bouwen! Maar nu alles officieel moet kan dat natuurlijk niet. Poeh, wat een bureaucratisch gedoe is het om iets te bouwen van afval. De constructie moet van tevoren goedgekeurd worden terwijl we nog helemaal niet weten wat we allemaal voor materiaal bij elkaar gaan jutten. Ook de leges voor de bouwvergunning zijn gebaseerd op ‘marktconforme prijzen’. Normaal gesproken betaal je een percentage van je bouwkosten voor je bouwvergunning. Maar in ons geval moesten we ruim twee keer zoveel betalen omdat ze uitgaan van de nieuwprijs van materialen terwijl wij alles bij elkaar hebben geschooierd. De belastingdienst deed ook nog moeilijk waardoor we uiteindelijk een coöperatie op hebben moeten richten zodat we belasting mogen betalen. En sommige notarissen snappen niet wat consensus is en vinden het veel te moeilijk om statuten te schrijven voor anarchisten zoals wij. Het is te merken dat het systeem niet is ingericht voor Stadsjutters. Maar we hebben alle obstakels overwonnen en zijn eindelijk aan het doen waar we van houden: bouwen!
De bouw van de aanhanger waarin mensen gebruikt bouwmateriaal kunnen doneren.
De bouw
September is een drukke maand. Tijdens de Krankzinnige Knettercoole Koronaveilige Kamikaze Kruiwagenrace hebben we met behulp van een hele hoop enthousiaste mensen in recordtempo de fundering gestord. De man van de betonwagen stond wel even gek te kijken toen we met z’n twintigen in de startblokken stonden met kruiwagens, maar hij gaf later toe dat hij nog nooit zo snel zijn wagen leeg had gehad. Na het beton werd de fundering gevierd met bier en barbecue en is degene die de meeste kruiwagens had gevuld gekroond tot Kapitein Kruiwagen.
Vrijwilligers strijden mee met de kruiwagenrace.
Een week later worden de containers geplaatst en begint de werkplaats langzaam vorm te krijgen. We krijgen ook subsidie van het K.F. Heinfonds toegezegd en 17 september richten we de coöperatie op.
De plaatsing van de containers.
In oktober krijgen we te horen dat we een cultuurlening krijgen en in december tekenen we het huurcontract met de Plaatsmaker en hebben we het stalen frame af. De eerste twee maanden van het nieuwe jaar zijn we vooral bezig geweest met het kantoor en met de vloer van de eerste verdieping. De vloer ligt er in, en ook het kantoor begint al aardig vorm te krijgen. De dakplaten liggen er op en de gevel moet alleen nog afgetimmerd worden.
Silvia en Erick leggen de vloer van de eerste verdieping.
De gevel van het kantoor.
Het dak
De volgende grote stap is de plaatsing van de Romneyloods. We hebben al twee spanten met de hand opgezet en deze woensdag hebben we een kraan gehuurd waarmee we de rest van de spanten omhoog gaan hijsen. De komende twee weken gaan we met een hoogwerker alle dakplaten bevestigen. Dan hebben we (net nu de kou voorbij is), eindelijk een dak boven ons hoofd!
Na een jaar bezig te zijn, wachten, uitzoeken, nog meer wachten, nog meer uitzoeken hebben we acht weken geleden eindelijk onze vergunningsaanvraag gedaan. Nog meer gewacht en nu eindelijk reactie. Nog een paar laatste puntjes en dan kan de bouw beginnen. Volg jij ons al??
Dit is een 3d aanzicht van de bouwplannen die wij hebben aangeleverd bij de gemeente. Hier nog een beetje saai, maar daarna kan het decoreren beginnen.
